Stadskanaal

Het was een indrukwekkend gezicht, donderdagavond in Stadskanaal. Zo’n zestig mensen kwamen in het donker bijeen met lichtjes en fakkels. Bijna iedereen had papieren in de hand waar ‘Je suis Charlie’ op stond, of een variatie daarop. Het was een bijeenkomst van mensen in Stadskanaal, verenigd in hun bezorgdheid om de aanslag op een satirisch tijdschrift, een gevoel van betrokkenheid met de slachtoffers, en daar om de vrijheid van meningsuiting en pers te verdedigen.

Ik sprak als afdelingsvoorzitter van SP Stadskanaal over het belang van een kritische blik op de samenleving. Omdat kritiek de motor van verandering, en dus ontwikkeling is. Zonder kritiek waren we nooit de Middeleeuwen ontstegen. Na de aanslagen voelde ik me weer even journalist. Omdat journalisten degenen zijn die kritisch zijn op wat er gebeurt, op wat er gezegd wordt. En elke keer als ik zelf kritisch ben, ben ik weer even journalist. Ben ik weer even Charlie.

De afdelingsvoorzitter van PvdA Stadskanaal, Erik van der Vlag, zei ook hoe belangrijk het is om je mening te mogen geven, en dat we ons nooit monddood mogen laten maken.

“Iedereen is van de wereld, en de wereld is van iedereen!”, zo eindigde hij treffend.

Vervolgens liep de groep een rondje door het centrum van Stadskanaal. Een lange stoet, die steeds langer werd doordat mensen zich aansloten. Als laatste benadrukte ik dat het belangrijk is om niet alleen die avond ‘Charlie’ te zijn, maar elke dag. Iedere dag moeten we kritisch zijn, iedere dag moeten we staan voor ons recht van meningsuiting. Eigenlijk was het veel te snel afgelopen. Bijeenkomsten waar zo een sterk gevoel van solidariteit en verbondenheid heerst, zijn er niet genoeg.

Anders dan in sommige andere grote gemeentes in Groningen, had het gemeentebestuur van Stadskanaal geen bijeenkomst georganiseerd. Er was echter wel grote behoefte onder de mensen voor een bijeenkomst, waarop de organisatoren besloten zelf iets te regelen. Hier was grote waardering voor. Het enige spijtige van de avond was toch wel, vonden de aanwezigen, dat de burgemeester er niet bij kon zijn en dat ze ook geen vertegenwoordiger had gestuurd.